Gezme aşkı hayata dair önemli bir işarettir. İnsanoğlunun yeryüzü hayatı bir seyahatle, diğer bir deyişle, mecburi bir sürgünle, bir yolculukla başlar. Ve insanoğlu özünde dünya hayatı boyunca, yitirdiği cenneti bir türlü unutamaz. Hiç silinmezcesine yüreğine yerleşen, ruhunun en derinlerinden kendini hep hissettiren yitirilmiş cennet hasreti, insanoğlunu, kaybettiği bu ebedi mutluluklar ülkesini aramaya ve dolayısıyla hep yolculuğa, hep seyahate yöneltir. Üstat Necip Fazıl Kısakürek’in, “sema, deniz ve yeri, çepeçevre, iklim, iklim dolaşmaya, gezmeye” çağırdığı bir şiirinde “dolaşma ve gezme” fiilini “kalple” “yürekle” ilişkilendirmesi bir tesadüf değildir. “Gezme, dolaşma” bir neticeyse, bu iştiyakı seslendiren “yürek”tir, yüreğin çağrısıdır. Bu gezginlik çağrısı öylesine kuvvetlidir ki, insanoğlu kolay kolay bağlanıp kalamaz bir yere... Ömür boyunca seyahate dair yürek çırpıntısı bırakmaz peşini insanoğlunun… Bu sebeple, “Seyahatin Kültür Tarihi”ni yazan bir düşünürün, “Seyahatin tarihi, insanlığın tarihidir; bir parça dünya tarihidir” yargısına katılmamak mümkün değildir. Hatta şöyle bile denilebilir; İnsanlığın tarihi, onun yeryüzündeki yolculuklarının tarihidir. Bu yargı da, en az birincisi ölçüsünde örtüşür gerçekle. Çünkü tarihin konuları arasına girebilecek önemdeki tüm bireysel ve toplumsal hareketler ya bir yolculukla birlikte yürümüştür ya da bir yolculuğu gerektirmiştir. Gerçek gezginler salt gezmek, görmek, öğrenmek, meraklarını gidermek amacıyla yollara düşenlerdir. Bunlar “yürek”lerinin çağrısına, Üstat Necip Fazıl Kısakürek’in diğer bir şiirinde tarif ettiği, “içteki bu azgın davete” uyma yürekliliğini gösterebilen kimselerdir. “Şefaat ya Resulallah!” diyecek yerde, “Seyahat ya Resulallah!” diyen Evliya Çelebi’miz, bu tür gezginlerin tipik örneğidir. Onun sözcük seçimini belirleyen de, sıradan bir dil sürçmesi değil, gerçekte, içinden gelen “coşkun fıtri davete” uyma istek ve eğilimidir. Ne ki, insanı yollara düşüren başka nedenler de var... Hac gibi dini, elçilik gibi resmi görevler, savaşlar, ticaret ve keşif gezileri bunların başta gelenleri…

Sebebi ne olursa olsun, insanlar, yolculuk süresince yaşadıklarını, gördüklerini, öğrendiklerini diğer insanlarla paylaşma gereğini duyarlar… Bu nedenle seyahatnameler yazı türlerinin çoğundan daha eskidir. Dünyanın değişik yerlerine seyahati çok seven ve fırsat buldukça bu özlemini hayata geçiren birisi olarak gitme imkânı bulduğum uzak ve gizemli diyarlara duyabileceğiniz yakıcı özlemi, çıldırtıcı merakı belli ölçülerde yatıştırıp içinizden gelen azgın çağrıya bir nebze karşılık olacağı umuduyla panoramik bazı görüntüleri sizlerle paylaşmak istedim. “Dünya Sürgünümüzün” anlamlı ve bihakkın yaşanması dileğiyle…